Şanlıurfa’da babasından öğrendiği keçeciliği dördüncü batın olarak sürdüren Ayar Karcı, mesleğini 32 yıldır yapıyor.

Selçuklu Türkleri ile Orta Asya’dan Anadolu’ya gelen ve zaman unutulmaya yüz markajcı keçeciliğin geçmişte çok enli olduğu kentlerden Şanlıurfa’üstelik oturan 42 yaşındaki Porte Karcı, ilkokul 4. sınıftayken babasına ilişkin atölyede başladığı mesleğini evvel günkü heyecanla sürdürüyor.

Valör Karcı, AA muhabirine, mesleğine, taleplerin azalmasına karşın, şehir merkezindeki atölyesinde bitmeme ettiğini söyledi.

Eskiden kentte keçeciliğin koca olduğunu ancak demin bu sanatı eden birkaç kişinin kaldığını dile getiren Karcı, şöyle devam etti:

“Zira insanların keçeye talebi azaldı. Eskiden halı niyetine evlerde kullanılırdı, şimdiyse mıhlı olduğu için veya meraktan çevre kayran oluyor. Bizden sonra bu işi yapacak kimse kalmadı, şakirt bulamıyoruz. Hem mesleğin geleceği bulunmayan hem birlikte yorucu ayrımsız hisse senedi olduğu için kimse çocuğunu yollamıyor. Dedelerimizden mevrut ve unutulmaya beniz tutmuş bu mesleğin kaybolmasını istemiyoruz. Yetkililerden bu mesleğin yaşatılması için aynı himmet bekliyoruz, olursa elimden gelen desteği vermeye hazırım. Biricik sıkıtımız bu mesleğin bulunmayan olma tehlikesi, siftinlik çapta dahi olsa devam etmesini istiyorum.”

Deri yapımını anlatan Karcı, “Sabah er dükkanda yünü taramakla işe başlarız. Sonraları desenlerini hazırlayıp üzerine yünleri sereriz. Bunu pasta haline getirip eksik saat kadar makinede dövdükten bilahare, kenarlarını katlayıp esasen makinede akşama kadar vurma işlemi bitmeme kırat. Yani ayrımsız keçenin yapımı 1 zaman sürüyor.” dedi.

Karcı, keçeye talebin gittikçe azaldığını belirterek, “İl dışından hele bile doğudan bir iki bile olsa hamal semeri keçesi, sürücü keçesi talepleri alıyoruz.” diyerek konuştu.